به گزارش مجله خبری نگار، آنها میگویند سن بیولوژیک معیار و ملاک مهمتری است. به گزارش «دیلیمیل»، سن بیولوژیک با باز کردن دیانای و خواندن آن برای بررسی تغییرات کوچک تعیین میشود که ساعت اپیژنتیکی نامیده میشود. این تغییرات را میتوان با پوسیدگی ناخن یا خراش روی سیدی مقایسه کرد که در سطح میکروسکوپی رخ میدهند. دکتر آرت پترونیس، متخصص ژنتیک از دانشگاه کانادا میگوید مردم در طی زمان تغییراتی را در این ساعتها جمعآوری میکنند و دانشمندان هم تا به امروز فکر میکردند که این ساعتهای اپیژنتیکی در مدت زمان کوتاه کاملا ثابت و بدون تغییرند، اما طبق تحقیقات دکتر پترونیس که در مجله Aging Cell منتشر شد، این ساعتها ممکن است به تغییراتی که در طول روز رخ میدهد، حساس باشند.
این ساعت بسیار حساس است و یک روز استرس میتواند کاری کند که فرد تغییرات ژنتیکی پنج ساله را تنها طی ۲۴ ساعت پشت سر بگذارد، اما این به آن معنا نیست که یک روز پراسترس خاص میتواند سالها زندگی را از بین ببرد، زیرا این تغییرات ژنها میتواند در مسیر مثبت هم کار کند. ساعتهای اپیژنتیک در طول شب کمترین سن را نشان دادند و در طول روز رفتهرفته بالاتر رفتند و در حوالی ظهر هم بیشترین سن را نشان دادند، بنابراین در صورت انجام شدن آزمایش در حوالی ظهر، اوج سن بیولوژیکی را نشان میدادند. این مطالعه نشان میدهد که همه ما در مقیاس نوسانی تغییرات اپیژنتیک قرار داریم، نه در سن ایستا و ثابت. محققان امیدوارند از طریق این آزمایش درهای تازهای را در حوزه ساعتهای اپیژنتیک بگشایند.